شور صد صحرا جنون گرد نمکدان شما

ای قیامث صبح خیز لعل خندان شما

چشم آهو حلقهٔ گرداب بحرحیرت است

درتماشای رم وحشی غزالان شما

عشرت ازرنگ است هرجاگل بساط آراشود

مفت جام مایه می گردد به دوران شما

از صدف ریزدگهر وزپسته مغزآید برون

چون شودگرم تکلم لعل خندان شما

از طراوتگاه عشرت نوبهار باغ ناز

باد چشم ما سفال جوش ریحان شما

بیش ازین نتوان به ابروی تغافل ساختن

شیشهٔ دل خاک شد در طاق نسیان شما

ما سیه بختان به نومیدی مهیا کرده ایم

یک چراغان !داغ دل دور از شبستان شما

بستر وبالین من عمریست قطع راحت است

بر دم شمشیر زد خوابم ز مژگان شما

نارسا افتاده ایم ای برق تازان همتی

تا غبار ما زند دستی به دامان شما

عالمی درحسرت وضع عبارت مرده است

معنی ماکیست تا فهمد ز دیوان شما

از غبار هردو عالم پاک بیرون جسته است

بیدل آواره یعنی خانه ویران شما